Koń Arabski

Dziś o koniach arabskich ;D

Ale dobra... przejdźmy do rzeczy ;))

Z pewnością zanudzę cię na śmierć więc wchodzisz na własne ryzyko xDD

PS. wiem że dziwnie wygląda to zdjęcie pod spodem ( tak na początku wstawione) ale było takie Sweeeeet że musiałam wrzucić xDDD

Gniade konie arabskie są najpopularniejsze

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Koń Arabski

Koń czystej krwi arabskiej – jedna z podstawowych ras koni gorącokrwistych, uważana często za kwintesencję piękna konia.Konie arabskie pojawiły się na Półwyspie Arabskim co najmniej 2500 lat temu.
Konie arabskie są bardzo wytrzymałe, niewymagające w hodowli i szybkie w galopie. Na długich dystansach nie mają sobie równych. Są inteligentne, wrażliwe i przywiązane do człowieka. Araby to konie o żywym temperamencie, lecz zawsze posłuszne. Koni tej rasy używano w hodowli wielu innych ras. Jest to najstarsza na świecie rasa hodowanych obecnie koni.
Wszyscy doskonale wiemy, że mają wielu miłośników. Niekiedy mówi się, że są to konie z „duszą” no i oczywiście ciekawą historią.

Śliczny *-*

Zaczęło się wszystko Arabii, kiedy to Mahomet w VII wieku prowadził wojny religijne, na pierwszym miejscu stawiał swoja jazdę. W tym czasie hodowla tych wspaniałych koni stała na najwyższym poziomie i zaczęła się szybko rozwijać kiedy prorok nakazał dobrze traktować konie i pieczołowicie je hodować.
Mahometa i jego konie opiewa wiele legend. Do najbardziej znanych zalicza się legenda o pięciu klaczach. Mówi ona, że po bitwie prorok wypuścił swoje konie do wodopoju, aby mogły zaspokoić pragnienie. Kiedy konie odeszły, nagle pojawiły się kolejne oddziały wroga. Mahomet zawołał swoje konie, ale wróciło tylko pięć klaczy, które porzuciwszy wodę przyszły aby stanąć do walki. Zostały one potem założycielkami słynnych rodzin koni arabskich.
Nie przypadkiem w legendzie jest mowa o klaczach. Beduini wyżej od ogierów cenili klacze, ponieważ uważali je za bardziej wytrzymałe i odporne. Arabowie potrzebowali koni silnych i wytrzymałych. Araby w swojej ojczyźnie często długo musiały obchodzić się bez wody i paszy do tego pokonując długie trasy.
Koń dla Beduina zawsze oznaczał możliwość przemieszczania się, bogactwo i siłę. Wielu Beduinów wręcz ubóstwiało swoje wierzchowce. Szejk znał dokładnie pochodzenie swoich klaczy, oznaczało to, że pamiętał setki imion ich przodków. Konie arabskie mieszkały w namiocie swojego pana i były traktowane jak członkowie rodziny. W skutek tak bliskiego kontaktu z człowiekiem koń arabski przejawiał wyjątkową gotowość do współpracy z człowiekiem.


Maści: Wszystkie podstawowe, to znaczy Siwa i gniada, jednak rzadziej kasztanowata i kara.
Pochodzenie: Kraje Arabskie
Występowanie: Cały świat
Cechy: Mało wymagający, Inteligentny, Ufny. Ma dobry charakter i duży temperament. Jest bardzo wrażliwy na bodźce zewnętrzne, więc może zachowywać się bardziej płochliwie i rozpraszać się. Jego wrażliwość dotyczy także pomocy jeździeckich. Z reguły utrzymuje dobre kontakty z człowiekiem i innymi końmi. Przywiązuje się do swojego opiekuna i chętnie z nim współpracuje. Opiekun, który zostawia konia na wybiegu lub w stajni i jeździ na nim co tydzień lub dwa musi liczyć się z tym, że jego koń, poza normalnymi dla wszystkich koni skutkami, stanie się osowiały i utraci dawną energie.

Nie ma izabelowatych koni arabskich TAK?

Dokładniej o pochodzeniu

Pochodzenie koni arabskich owiane jest tajemnicą. Istnieje na ten temat wiele legend, ale jedyne, co tak naprawdę wiadomo, to że rasa liczy sobie co najmniej 2500 lat, co czyni ją najstarszą rasa koni na świecie. Trzeba oczywiście pamiętać, że obecny wygląd koni arabskich bardzo różni się od pokroju ich przodków nawet sprzed dwustu lat, nie mówiąc już o tysiącach.
Najpiękniejsza legenda dotycząca powstania rasy brzmi następująco: "Wtedy wziął Bóg [Allach] garść południowego wiatru, tchnął w niego oddech i stworzył konia. Rzekł do niego: imię twoje jest arabskie, dobro jest związane z twoją grzywą, zdobycz - z twoim grzbietem. Wybrałem ciebie spośród wszystkich zwierząt jucznych i zrobiłem z twojego pana - twojego przyjaciela; dałem ci siłę do lotu bez skrzydeł".

Brudnokasztanowaty koń arabski?
Na 100% jestem pewna że nie jest czystej krwi.

Inne legenda mówi, że konie arabskie to potomkowie pięciu klaczy Mahometa. Pewnego razu Mahomet postanowił wypróbować swoje konie, odmawiając im dostępu do wodopoju i pozwalając, by przez cały dzień cierpiały pragnienie. Następnie otworzył zagrodę i kazał trąbić sygnał wzywający do boju. Wszystkie zwierzęta w dzikim galopie popędziły się napić, a jedynie pięć klaczy stawiło się na rozkaz Mahometa nie zaspokoiwszy pragnienia. Według jednej z wersji klacze te nosiły imiona Hadbah, Saglavi, Kuhejlan, Hamdani i Abajah (w innych spotykane są inne imiona, często Kuhailan, Saklawi, Hadban, Hamdani i O'Bajan. Każde imię ma swoje znaczenie, np. "kuhailan" znaczy "czarna antylopa".). Mahomet uczynił je pramatkami koni czystej krwi arabskiej. Hodowlę koni arabskich podniósł do obowiązku religijnego, a swoim zwolennikom wypełniającym ten rozkaz obiecywał nagrodę w niebie: "im więcej ziaren jęczmienia dasz swojemu koniowi, tym więcej grzechów będzie ci odpuszczone".

Och, jakie piękniutkie *-* Przykro mi dziewczyny, z nimi nie możemy się mierzyć w dziedzinie piękna... xDD

Nie wiadomo, czy legenda ma cokolwiek wspólnego z rzeczywistością, wiadomo natomiast, że przez ponad 1000 lat Beduini udoskonalali rasę konia czystej krwi arabskiej, poddając zwierzęta surowej selekcji. Stworzyli ten sposób konia, któremu w pięknie i harmonii nie dorównuje żaden inny. Arabowie swoje konie traktowali jak członków rodziny, w ciężkich warunkach pustyni bezwzględnie polegali na sobie nawzajem. Tę zależność i przywiązanie najlepiej ukazuje stare arabskie przysłowie mówiące: "Niech głodują i odczuwają pragnienie moje dzieci, ale nigdy mój koń".

Budowa Araba

Koń bardzo szlachetny i elegancki, o lekkiej budowie ciała. Jego sylwetkę można wpisać w kwadrat. Mała, sucha głowa o profilu szczupaczym (wklęsłym) lub prostym. Nogi są suche i doskonałej jakości, choć zdarzają się lekkie wady postawy, a łopatki nie zawsze są idealne. Zad jest krótki i poziomy, ogon wysoko osadzony i noszony z charakterystyczną odsadą. Kopyta są twarde i wytrzymałe. Wysokość tych koni wynosi 145 – 155 cm. Występują wszystkie maści podstawowe, z wyjątkiem srokatej. Najczęściej konie te są siwe, gniade i kasztanowate, bardzo rzadko kare. Szlachetności koniowi dodaje długa łabędzia szyja i piękna głowa z szeroko rozwartymi nozdrzami. Konie arabskie mają bardzo miękkie, pokryte bardzo delikatną skórą małe i zwężające się chrapy.

Koń Arabski w pełnej okazałości

Araby wyróżnia kilka, charakterystycznych cech budowy. Do pierwszej, z pewnością można zaliczyć niepowtarzalną głowę – krótką, o wklęsłym profilu. Nozdrza konia są bardzo duże, podobnie oczy, które są osadzone znacznie bardziej szeroko niż w przypadku innych ras. Innym wyróżnikiem araba jest wypukłość między oczami w kształcie tarczy, która zajmuje przestrzeń od uszu do kości nosowej. Inną, szczególną cechą araba jest łabędzia szyja, szeroki kąt, jaki tworzy z głową nazywa się mitbah. Grzbiet konia arabskiego jest krótki i wklęsły, a tułów krótki i lekko wklęsły. Konia wyróżnia także niezwykle delikatna i jedwabista skóra, jak również lśniąca grzywa.
Arab jest niewysoki, najczęściej ok. 149- 155 cm w kłębie. Zdarzają się ostatnio osobniki nieco większe (nawet 162 cm- np. w stadninie Sax Arabians), ale tak duży wzrost jest często uznawany za wadę.Koń arabski jest często uważany za najpiękniejszą rasę na świecie. Przedstawiciele tej rasy są dość unikalnego pokroju. Od wyglądu innych koni odróżnia je przede wszystkim inna budowa szkieletu. Mają bowiem 17 kręgów piersiowych i tyle samo żeber, pięć kręgów lędźwiowych oraz 16 ogonowych. Inne rasy koni posiadają 18 kręgów piersiowych oraz ogonowych, 6 lędźwiowych i 18 żeber. Temu niezwykłemu szkieletowi arab zawdzięcza swój krótki grzbiet i wysoko noszony ogon. Szczególna jest również jego głowa. Mała, szlachetna, z prostym lub częściej wklęsłym (szczupaczym) profilem i szerokim czołem, na którym może występować szczególne wybrzuszenie w kształcie tarczy zwane jibbah. Oczy powinny być duże, wypukłe, z ciemną oprawą, pełne wdzięku. Uszy małe, koniuszki często skierowane do siebie. Kolejną szczególną cechą jest kąt, pod którym głowa łączy się z szyją, zwany mitbah. Sprawia on, że zwierzę ma o wiele większa możliwość kręcenia głową. Szyja powinna być łabędzia-długa, wygięta, muskularna i elegancka oraz osadzona na mocnych, bardzo dobrze zbudowanych łopatkach, które spoczywają na głębokiej i szerokiej klatce piersiowej. Grzbiet ma być krótki, mocny i prosty, podobnie jak zad, który jest szeroki i charakterystycznie długi. Nogi są suche, z typowymi dla tej rasy bardzo mocnymi ścięgnami oraz poprawnymi kopytami. Stosunkowo często występują lekkie wady postawy, np. postawa krowia. Pomaga ona koniowi zachować zwrotność w trudnym terenie, ale podczas oceny konia na pokazie jest traktowana jako wada.
Koń arabski występuje we wszystkich podstawowych umaszczeniach, ale szczególnie popularne są u niego maści gniada i siwa.

Kare konie arabskie są rzadkie

Nieco rzadsza (chociaż coraz bardziej popularna, zwłaszcza w bliskowschodnich stadninach) jest kasztanowata, najrzadziej spotykane są kare araby. Istnieją nawet stadniny koncentrujące się na hodowli koni właśnie tej maści. U arabów nie występują maści poza podstawowymi. Wyjątkami są maści sabino (osobna odmiana srokatości- bardzo wysokie odmiany na nogach, duże odmiany na głowie, pojedyncze małe, białe plamy na głowie, pod brzuchem. Plamy czasami zachodzą aż na szyję. "Normalna" srokatość nie występuje u arabów czystej krwi) oraz rabicano, nazywana również dereszem na bokach. Koń tej maści ma włosy białe pomieszane z ciemnymi tylko na  brzuchu, jego nogi,  głowa i szyja są normalnej barwy. Maść ta jest warunkowana innymi genami niż normalna maść dereszowata, która u arabów czystej krwi nie występuje. Od jakiegoś czasu pojawiają się araby podobne do białych (nie siwych), ale badania genetyczne wskazują, że nie jest to ta sama maść. Być może wystąpiła nowa mutacja.

Koń o dobrze widocznym szczupaczym profilu

            

Użytkowanie Koni arabskich

Konie arabskie wykorzystywane są głownie jako konie rajdowe, lecz można je także zobaczyć w takich konkurencjach jak ujeżdżenie, skoki a nawet w wyścigach arabskich. Są także hodowane do pokazów, praktycznie w każdym kraju świata. W celu utrzymania autentyczności ksiąg stadnych i selekcji hodowlanych powstał Światowy Związek Hodowców Koni Arabskich (WAHO).

Słodziaśny Srokacz ;)

Najbardziej kojarzącym się z rasą sposobem użytkowania są pokazy, podczas których wybiera się najpiękniejsze z przedstawionych koni. Polscy hodowcy wielokrotnie odnosili w nich sukcesy na najwyższym szczeblu, a przy tym ciągle większość koni wysyłana jest na tor wyścigowy (najczęściej na dwa sezony), a ogiery regularnie chodzą pod siodłem, by upewnić się, że pomimo swojego piękna konie nie tracą realnej użytkowej wartości. W innych krajach nie jest to często przestrzegane, przez co utrwala się stereotyp "wydelikaconego araba umiejącego tylko biegać na sznurku". Konie te mają wiele innych niż piękno zalet.
Araby są jedną z najbardziej wszechstronnych ras. Konie te używane są do wyścigów. Najczęściej ścigają się też na trochę dłuższych dystansach (np. Derby folblucie-2400 m, arabskie- 3000 m), które pozwalają im częściowo wykorzystać swoją największą zaletę, czyli ogromną wytrzymałość. Są rasą odnoszącą największe sukcesy w rajdach długodystansowych. W tej dyscyplinie konie na najwyższym poziomie przebiegają nawet 160 km jednego dnia w tempie prawie dochodzącym do 30 km/h, czyli z szybkością średniego galopu!
Nie są stworzone do bardzo wysokich skoków, chociaż oczywiście mogą startować z powodzeniem w konkursach średniej klasy. Zdarzają się czasami araby na tyle utalentowane, że chodzą całkiem wysokie konkursy (Walor- ofiara pierwszego w Polsce porwania konia dla okupu, klacz Niniwa). Powinny sprawdzić się na średnim szczeblu ujeżdżenia (znowu- spotykane są konie wyszkolone do poziomu Grand Prix) czy western. W tym stylu oczywiście dominują rasy specjalnie do tego hodowane, ale araby nie są bez szans w konkurencjach szybkościowych. Do zawodów z bydłem często potrzebny jest cow sense, krowi zmysł, który trudno spotkać poza rasami westernowymi, ale zdarza się on u arabów polskich, rosyjskich i hiszpańskich.

Śliczny kasztan z czterema podkolanówkami ;D

W innych krajach europejskich, np. Austrii, konie tej rasy są wykorzystywane również w powożeniu. 2013 był pierwszym rokiem, w którym podczas Mistrzostw Polski Koni Arabskich w Janowie Podlaskim wprowadzona została ta konkurencja.
Czasami araby wykorzystywane są także do nauki jazdy, ale ze względu na ich wrażliwość na pomoce i otoczenie nie zawsze powinien ich dosiadać początkujący jeździec. Dzięki tej rasie uszlachetnione lub nawet stworzone zostały inne rasy koni, np. małopolskie, folbluty, angloaraby a nawet zimnokrwiste perszerony.
Dawniej używane były w pracach na roli i był to wtedy koń bojowy pozwalający ludziom na przebywanie dużych odległości. Goście którzy przybyli z innych krajów Europy często w swoich pamiętnikach i listach chwalili ich szybkość, wytrzymałość, wyjątkową inteligencję i piękno.

No i co to by było bez ciekawostek? xD

• U nas, w Polsce, został wyhodowany najpiękniejszy koń świata - Pianissima. *Oglądnij se*
• Najdroższym koniem sprzedanym z polskiej hodowli była kasztanowata klacz pełnej krwi arabskiej o imieniu Kwestura, sprzedana została za 1 mln 125 tys euro na aukcji w Janowie Podlaskim. *Post o Kwesturze*
• Jest to najstarsza rasa hodowanych obecnie koni
• Budowa konia arabskiego różni się od budowy koni innych ras
• Rasa Arabska jest wolna od domieszek obcej krwi
• Najlepsza hodowla koni arabskich w Polsce znajduje się w Janowie Podlaskim
• Koń z polskim rodowodem może być przez właściciela z dumą nazywany "Pure Polish".

Mała Kwestura z matką Kwestą

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~
No i Super ^^
Miało być krócej, ale dobra xDD Jeśli dotrwałeś / dotrwałaś do końca i twój mózg nie zmienił się w różową piankę na której unoszą się słowa KOŃ ARABSKI to szacunek xDDD
Spójrzmy prawdzie w oczy... ten post to jedna wielka zbieranina (NIE)przydatnych informacji pochodzących ze stu innych źródeł xDDD ale dobra... to teraz te źródła podam.

• Galopuje.pl
• Koniopedia
• Wikipedia
• Horse24
• Nasza pasja konie

I kilka książek o koniach :3

Domi.D.